เนื้อเพลง สาวทุ่งกุลา - น้องผึ้ง บึงสามพัน

แถวทุ่งกุลา ฟ้าหลัว
เมฆมัวคล้ำหม่น
ครึ้มฟ้าครึ้มฝนที่ลมหอบมา
ฝนก็ทำท่า
จะหลั่งชโลมพื้นพสุธา
ทำเหมือนจะหลั่งถั่งเทเป็นห่า
ให้ทุ่มกุลามีน้ำฉ่ำธาร
ให้ลูกให้หลานคลายร้อนรุ่ม...
ฟ้าทุ่งกุลา หลัวคล้ำ
คำรามดังลั่น
อีสานย่านนี้มีปุยเมฆคลุม
เมฆเทาลายทั่ว
กุลาฟ้าหลัว ทั่วทุกซอกมุม
ลมฝนโบยโบก
กระโชกเย็นชุ่ม
ลดอุณหภูมิ ให้ต่ำลง
เดี๋ยวฝนก็คง
หลั่งนองท้องนา...
แต่แล้วไม่นาน
ฟ้าพลันเลิกหลัว
เมฆหม่นมันที่โรยตัวรอบ
ก็โดนลมหอบห่างทุ่งกุลา
ฝนตั้งเค้าใหญ่
แต่ไม่สาดสายชะโลมไร่นา
ช่างเหมือนหนุ่ม ทุ่งกุลา
เดิมทีทำท่าจงรักภักดี
เถิงตอนอีหลีทางที่ผัดแจว...
น้องนั่งในลอย หงอยเหงา
เฝ้ารอก็เก้อ
เพราะพี่นั้นเน้อ
แรมร้างห่างแนว
เมฆดำฟ้าแจ่ม
แต่ใจน้องกลัว
มัวหม่นหมดแวว
สาวทุ่งกุลา อาลัยใจแป้ว
เพราะพี่นั้นแจวจากท้องทุ่งนา
ทิ้วสาวกุลาให้ตั้งตารอ...

..ดนตรี....
น้องนั่งในลอย หงอยเหงา
เฝ้ารอก็เก้อ
เพราะพี่นั้นเน้อ
แรมร้างห่างแนว
เมฆดำฟ้าแจ่ม
แต่ใจน้องกลัว
มัวหม่นหมดแวว
สาวทุ่งกุลา อาลัยใจแป้ว
เพราะพี่นั้นแจวจากท้องทุ่งนา
ทิ้วสาวกุลาให้ตั้งตารอ.